Times are a changing

Kon ik gisteren melden dat we door de slechte weersomstandigheden weinig van onze omgeving konden zien. Vandaag is alles weer anders. Na een aarzelend begin van de dag met wat bewolking klaarde het rond een uur of tien op en werd het alsnog een mooie zonnige dag. Ondanks dat de wind af en toe wel voor afkoeling zorgde, was het vandaag helemaal top wat het weer betreft. Vandaag zijn we naar het Abel Tasman National Park gereden, dat wil zeggen dat we aan de rand daarvan gebivakkeerd hebben. Het wereldberoemde plaatsje Kaiteriteri was onze eindbestemming omdat dit genoemd was als een van de "must see" bestemmingen in het Park. Eigenlijk was het niet meer als een stuk zandstrand, maar zo geweldig mooi gelegen en, door de zon, met zulke prachtige kleurschakeringen in het water, dat we daar toch een paar uurtjes aan het strand, overigens bijna verlaten, vertoeft hebben. Zoals Annemiek al op facebook meldde zijn we allemaal wel ergens verbrand . Mede door de wind hebben we er niets van gemerkt, maar zijn nu, na thuiskomst, bij iedereen, behalve Amy, de gevolgen zichtbaar en voelbaar. Morgen tijdens het douchen zal het overduidelijk worden dat er verbrande delen aan het lijf zitten. Terwijl we op het strand zaten had ik op de wegenkaart gezien dat er vlakbij wat grotten te bezichtigen waren, dus zijn we rond de klok van half drie vertrokken voor een ritje van ongeveer 20 km via een weg waar het langste stukje rechte weg ongeveer 100 meter was. Toen we om kwart over drie aankwamen bij de grotten bleek de laatste groep van 4 uur vertrek geschrapt omdat we nog net iets buiten het vakantie seizoen zitten hier en konden we dus onverrichter zaken naar huis terugkeren. Wel konden we van een werkelijk fantastisch uitzicht genieten vanaf onze standplaats over de Tasman baai. Op de terugweg naar huis zijn we langs de New World supermarkt gereden en hebben voor vanavond aardappelen, broccoli en een hamburgtje in huis gehaald. Zoals ik gisteren al zei is ook dit appartement van alle gemakken voorzien zodat we vanavond heerlijk Hollandse pot gegeten hebben. Morgen vertrekken wij weer uit Nelson en rijden dan via een korte rit (2uur ongeveer) naar Picton. Daar zullen we de auto inleveren en met de watertaxi naar ons volgende adres vertrekken. 2 Nachten zitten we dan in het Portage Hotel in de Marlbourough Sound, ter afscheid van het Zuidereiland. Vanavond kregen we nog even kort bezoek van Ann, de zuster van Barry, die wij 7 jaar geleden ook ontmoet hebben en woont in Hope, valkbij Nelson.
Op de terugweg van werk naar huis kwam zij nog even gedag zeggen.
Zo dat was het weer voor vandaag, misschien morgen weer verder, maar dat hangt altijd af van de beschikbaarheid van Internet .
PS ik heb nog een aantal foto's toegevoegd, ook bij de eerder veslagen