The Wet Tropics

Zittend op het balkon in Mission Beach en uitkijkend over de zee waar de vloed zojuist het grootste deel van het strand opgeslokt heeft, moet ik toch wel constateren dat deze warmte ook wel zijn positieve kanten heeft. Het heeft gisteren en vandaag enorm hard geregend (buien) en dat maakt de temperatuur in combinatie met de luchtvochtigheid dusdanig dat je geen enkele moeite hoeft te doen om van overtollig vocht af te komen. Dat op zich is niets voor ons, maar het idee dat je gewoon 's morgens je korte broek aantrekt zonder er verder bij na te denken en het buiten, ondanks de regen, gewoon warm blijft is toch wel apart. Marciano en Michael zijn vanochtend vroeg vertrokken om te gaan raften en zijn samen de hele dag bezig. We verwachten ze pas zo tegen zessen weer terug. Amy slaapt nu even en straks gaan wij even kijken in het dorp (als dat al bestaat) om te zien of daar iets van een supermarkt is waar we weer wat water kunnen kopen. Het kraanwater hier is vergelijkbaar met het zwembadwater thuis. Na een douche ruikt je hele lichaam naar chloor. Eerst nog even terug naar oudejaarsavond. De rust keerde rond 10 uur 's avonds terug toen de meeste herriemakers met de bus naar het dorp gingen. Wij hebben als leeuwen gevochten om de klok van 12 uur te halen zonder in slaap te vallen, want normaal liggen we hier al rond de klok van half tien te slapen. Het tijdsverschil hebben we nog altijd niet geabsorbeerd. Waarschijnlijk gaat het volgende week beter als we weer huiswaarts gaan. Direct na de Nieuwjaarswensen zijn we afgenokt. Het was in ieder geval één van de raarste oudejaarsavonden die we ooit meegemaakt hebben. Ik denk dat het om 12 uur nog steeds 28 graden was en we hebben de hele avond in zwembroek op het terras gezeten. We bekijken iedere dag het weerbericht en de minimum temperaturen die ze hier weergeven, zouden in Nederland als een zomerse hittegolf gezien worden. De volgende ochtend hebben we uitgecheckt en zijn naar het dorp gereden voor het ontbijt. In het hotel was het ontbijt niet geweldig en gezien we dit, tot op heden, echt de slechtste locatie vonden, leek het ons beter om te kijken of we wat goeds konden vinden. Het was even spannend of er wel iets open zou zijn op Nieuwjaarsdag, maar dat bleek onnodig. Vele zaken hadden hun deuren al weer geopend. Na een uitstekend ontbijt zijn we in één ruk doorgereden naar Townsville. Dit is, op het oog, een hele gezellige provinciestad, alleen niet op Nieuwjaarsdag. Alles was gesloten en ondanks dat we midden in het centrum zaten omgeven door allerlei winkels, was de stad volledig uitgestorven. Voor de deur van het hotel was een soort Town News Square, met een heel groot scherm waar constant een soort CNN op draaide (Sky News heet dat hier). Voor het scherm was een heel pleintje ingericht met allemaal bloemen, beertjes en poppen, naar alle waarschijnlijkheid voor de 7 kinderen die vorige week in Cairns vermoord zijn. Dat was best wel indrukwekkend om te zien. Het hotel was uitstekend, maar ook niet echt druk. We hadden het vermoeden dat het hoofdzakelijk een zakenhotel was en er worden blijkbaar niet veel zaken gedaan in de Kerst en Nieuwjaarstijd.. De volgende morgen zijn Tineke en ik, na een uitstekend ontbijt, nog even naar een sportzaak gelopen om een paar slippers te scoren. Ik had bij Fraser Island teenslippers gekocht omdat ik letterlijk liep te soppen in mijn schoenen, maar dat had alleen maar geleid tot blaren tussen mijn tenen. Met een paar echte Adidas slippertjes ben ik de winkel weer uitgelopen. Mijn oude schoentjes heb ik in de vuilnisbak in het hotel achter gelaten omdat de lucht er niet meer uit te krijgen was. Gistermiddag, na een rit van een kleine drie uur zijn we aangekomen op Mission Beach. Een prachtig Resort direct aan het strand gelegen. Tussen ons balkon en het strand ligt alleen een strookje grasveld en wat palmbomen. Dit is echt het gevoel van een tropisch eiland. Ondanks dat de zon zich bijna niet liet zien, zijn we toch even gaan zwemmen in zee. Dit moest op een afgezet stuk, omgeven door drijvende netten, vanwege de kwallen die hier in deze periode van het jaar zwemmen, en naar zeggen pijnlijk kunnen steken. Stingray's noemen ze die hier. Na nog een duik, in de regen, in het grappige zwembad hier (het ligt bijna in het restaurant) hebben we 's avonds heerlijk gegeten en zijn voldaan weer gaan slapen. Vandaag zijn we de hele dag hier. De jongens zijn, zoals gezegd, aan het raften en wij vermaken ons wel hier in het Resort. Morgen weer verder naar Port Hardy, waar de lang gekoesterde wens (snorkelen op het Great Barrier Reef) in vervulling moet gaan. Die belevenissen vertellen we weer later.